عرفه یعنی ستایش حق تعالی، تجدید عهد و میثاق با خدا، خودشناسی، راز آفرینش انسان، تربیت انسان در دانشگاه الهی، ناتوانی بشر از به‌جا آوردن شکر الهی، ستایش خدای یگانه، خواسته‌های یک انسان متعالی، سپاس به تربیت‌های الهی و نیازهای خود شهادت می‌دهند و همگان اذعان می‌دارند: ای مربی پیامبران و فرستنده کتب آسمانی تو پناهگاه منی.
سال های سال است پدرمان، اتصال زمین به آسمان مان، دلیل خلقت مان از میان ما غایب است
دل‌های پاک مومنان در جوشش اشک‌های پاک، وضو گرفته و از اشک‌هایشان رودهایی در صحرای عرفات جاری می‌شود و باری دیگر به سوی تو می‌شتابند تا روزنی بر استجابت دعاهای خود بیابند و اجابت حاجات خود را با ضریح باران خورده چشمانشان تضمین کنند. چه می شود این عید غدیر را با ظهور طاووس اهالی بهشت جشن بگیریم و چون پروانه به دورش حلقه بزنیم
ای خدای عرفه تو بینا و آگاه بر حال و هوای مومنانی و از دل شکسته آنها آگاهی، آنها را دریاب که بی‌تو پناهگاهی ندارند و از این همه روزهای غیبت درمانده شده اند.
به تو شکایت کنند از فقدان نبی ات یا غیبت ولی ات
خدایا! ما را لایق کن تا بتوانیم آماده ظهور باشیم